De werkloosheid en de dynamiek
Volledige werkgelegenheid betekent zeker niet 100% werkgelegenheid voor het volledige aantal volwassen valide bevolking. Er is een niveau van werkloosheid dat als gerechtvaardigd wordt beschouwd, of normaal.
Het werkloosheidspercentage wordt gepresenteerd in de vorm vanhet percentage werkloze beroepsbevolking, die niet gepensioneerden, studenten, gevangenen, en de burgers tot 16 jaar, de beroepsbevolking, met inbegrip van de personen die in militaire dienst niet bevatten. Bij volle banen werkloosheid gelijke niveaus van wrijving en structurele werkloosheid ten bedrage d.w.z. natuurlijk werkloosheidspercentage, dat is een set van structurele en frictiewerkloosheid, is de werkloosheid nauw verbonden met de stabiliteit van de economie, wanneer het niveau van de verwachte inflatie komt overeen met het actuele niveau en wanneer de werkelijke nationale product op de natuurlijke schade.
De dynamiek van de werkloosheid, de veranderingenworden verkregen door de werkloosheidscijfers in verschillende jaren te vergelijken. De dynamiek van de werkloosheid is direct gecorreleerd met de dynamiek van het BNP. Een verhoging van het feitelijke BNP met 2% maakt het mogelijk de werkloosheid met 1% te verminderen en omgekeerd zal de werkloosheid met ongeveer 1% stijgen als gevolg van een daling van het feitelijke BNP met 2%. Daarom is werkloosheid een natuurlijke staat van de arbeidsmarkt, maar het is toegestaan om te schommelen van het natuurlijke tarief.
De productiecapaciteit voor cyclische werkloosheid wordt niet volledig benut en de BBP-waarde is respectievelijk lager dan die welke op volledige werkgelegenheid zou zijn geweest.
Tussen de bbp-kloof en de cyclische werkloosheid A. Oaken ontdekte empirisch een directe, stabiele relatie. De wet van Oaken toont de verhouding tussen het tekort in het BBP-volume en het werkloosheidsniveau.
Niveaus van werkloosheid en werkgelegenheid zijn belangrijkmacro-economische indicatoren die bepalend zijn voor de effectiviteit van het economisch beleid van de staat. Staatsregulering wordt uitgevoerd door een reeks wettelijke, economische, administratieve en organisatorische maatregelen die gericht zijn op het bereiken van productie-efficiëntie door volledige werkgelegenheid. Verbeteren niveau van werkgelegenheid, voert overheidsregulering van de marktarbeid en werkgelegenheid. Naast directe impact op de arbeidsmarkt maakt de overheid gebruik van indirecte methoden, waaronder monetaire, fiscale en afschrijvingsbeleid.
Statistieken tonen dat tussen de werk en inflatie, er is feedback, andereIn woorden strekt deze relatie zich uit tot het algemene niveau van prijzen en werkloosheid. Het is vermeldenswaard dat inflatie inflatie van prijzen is, met andere woorden: een daling van de koopkracht van een munteenheid, de afschrijving ervan. Prijsstijging wordt waargenomen als de toename van de geldhoeveelheid in omloop hoger is dan de bbp-groei. De vermindering van het bbp versnelt de toename van de geldhoeveelheid. Inflatie heeft op zijn beurt een negatief effect op de lonen. AU Phillips onthulde een patroon tussen het aandeel werklozen en de verandering in nominale lonen. AU Phillips, die de correlatie tussen inflatie en werkloosheid onderzoekt, vond dat er een omgekeerd verband bestaat tussen de hoeveelheid werkloosheid en de koers van de prijsgroei. Het grafische beeld ervan werd de Phillips-curve genoemd. Volgens de Phillips-curve is de werkloosheid hoog met een onbeduidende inflatie, en naarmate de inflatie stijgt, neemt deze af. Op basis van de Phillips-curve wordt verondersteld dat het mogelijk is de werkloosheid in een inflatoire omgeving te verminderen of de werkloosheid te verhogen door prijsstijgingen te onderdrukken. In de reële economie worden de resultaten van deze curve echter niet altijd weerspiegeld.
Het algemene niveau van prijzen en werkloosheid wordt bestudeerd in:
a) micro- en macro-economie;
b) normatieve en positieve economische theorie.
