De wet van Eaken. Eiken coëfficiënt: definitie, formule

Om de economische situatie vaak te analyserengebruik de wet van Oken. De coëfficiënt, die werd afgeleid door wetenschappers, karakteriseert de relatie tussen werkloosheid en groeipercentages. Het werd ontdekt op basis van empirische gegevens in 1962 door een wetenschapper, in wiens eer het werd genoemd. Statistieken tonen aan dat een stijging van de werkloosheid met 1% leidt tot een daling van het feitelijke bbp van het potentieel met 2%. Deze verhouding is echter niet constant. Het kan variëren per staat en tijdsperiode. De correlatie tussen driemaandelijkse veranderingen in de werkloosheid en het reële bbp is de wet van Okun. De formule, moet worden opgemerkt, is nog steeds bekritiseerd. Het wordt in vraag gesteld en het is nuttig om de marktomstandigheden te verklaren.

Aucken wet

De coëfficiënt en de wet erachter leek alshet resultaat van het verwerken van statistische gegevens, dat wil zeggen, empirische waarnemingen. Het was niet gebaseerd op de oorspronkelijke theorie, die vervolgens in de praktijk werd getest. Arthur Melvin Oaken zag het patroon en bestudeerde statistieken over de Verenigde Staten. Het is een schatting. Dit komt doordat het bruto binnenlands product wordt beïnvloed door vele factoren, en niet alleen door het werkloosheidspercentage. Een dergelijke vereenvoudigde beschouwing van de relatie tussen macro-economische indicatoren is echter soms ook nuttig, zoals blijkt uit het onderzoek van Okun. De coëfficiënt afgeleid door de wetenschapper vertoont een omgekeerd evenredige relatie tussen het productievolume en de werkloosheidsgraad. Auken geloofde dat een toename van het bruto product met 2% het gevolg was van de volgende veranderingen:

een daling van het niveau van de cyclische werkloosheid met 1%;
werkgelegenheidsgroei met 0,5%;
een toename van het aantal werkuren voor elke werknemer met 0,5%;
productiviteitsgroei van 1%.

Dus het cyclische niveau verlagenOkun's werkloosheidscijfer van 0,1%, we kunnen een toename van het reële bbp verwachten met 0,2%. Deze verhouding varieert echter voor verschillende landen en perioden. Afhankelijkheid is in de praktijk getest voor zowel het bbp als het bnp. Volgens Martina Prakhovny was een daling van de productie met 3% het gevolg van een daling van de werkloosheid met 1%. Hij is echter van mening dat dit slechts een indirecte relatie is. Volgens Prachovnya hebben niet de werkloosheid, maar andere factoren, zoals de bezettingsgraad en het aantal arbeidsuren, een groter effect op de productievolumes. Daarom is het nodig om ze te laten vallen. Prachovni berekende dat een daling van de werkloosheid van 1% leidt tot een toename van het BBP met slechts 0,7%. Bovendien wordt de afhankelijkheid na verloop van tijd zwakker. In 2005 werd de analyse van recente statistieken uitgevoerd door Andrew Abel en Ben Bernarke. Volgens hun schattingen leidt een stijging van de werkloosheid met 1% tot een productiedaling van 2%.

redenen

Maar waarom de groei van het BBP hoger is dan de procentuele verandering in werkloosheid? Hier zijn verschillende verklaringen voor:

Het effect van het multiplicatoreffect. Hoe meer mensen in dienst zijn, hoe groter de vraag naar goederen. Daarom kunnen productievolumes sneller groeien dan het niveau van de werkgelegenheid.
Onvolmaakte statistieken. Werklozen kunnen gewoon stoppen met zoeken naar werk. Als dit gebeurt, verdwijnen ze van de "radar" van statistische bureaus.
Opnieuw kunnen feitelijk werkzame personen beginnenwerk minder. In statistieken wordt dit bijna niet weergegeven. Deze situatie heeft echter een aanzienlijke invloed op het productievolume. Daarom kunnen we met hetzelfde aantal werknemers verschillende indicatoren van het bruto product krijgen.
Verminderde productiviteit. Dit kan niet alleen te wijten zijn aan de verslechtering van de organisatie, maar ook aan een buitensporig aantal werknemers.

Wet van Auken: formule

We introduceren de volgende conventies:

Y is de echte uitvoer.
Y 'is een potentieel bruto binnenlands product.
u - echte werkloosheid.
u 'is het natuurlijke niveau van de vorige indicator.
c - Okun-coëfficiënt.

Rekening houdend met de bovenstaande conventies, kan de volgende formule worden afgeleid: (Y '- Y) / Y' = c * (u - u ').

In de VS, sinds 1955, het laatste cijferMeestal is dit gelijk aan 2 of 3, zoals blijkt uit bovenstaande empirische studies. Deze versie van de wet van Okun wordt echter zelden gebruikt omdat potentiële niveaus van werkloosheid en bruto binnenlands product moeilijk in te schatten zijn. Er is nog een versie van de formule.

Hoe de groei van het BBP te berekenen

Om de groeisnelheid van het bbp te berekenen, introduceren we de volgende notatie:

Y is de daadwerkelijke uitvoer.
Δu is de verandering in het feitelijke werkloosheidsniveau ten opzichte van vorig jaar.
C - Okun-coëfficiënt.
ΔY is de verandering in de werkelijke output in vergelijking met vorig jaar.
K - de gemiddelde jaarlijkse productiegroei bij volledige werkgelegenheid.

Met behulp van deze aanduidingen kunnen we de volgende formule afleiden: ΔY / Y = k - c * Δu.

Voor de moderne periode in de Amerikaanse geschiedenis is de coëfficiënt C 2 en K 3%. De vergelijking is dus afgeleid: ΔY / Y = 0.03 - 2Δu.

het gebruik van

Weten hoe de Auken-coëfficiënt moet worden berekendhelpt vaak bij het opbouwen van trends. Vaak zijn de resulterende getallen echter niet al te nauwkeurig. Dit komt door de variabiliteit van de coëfficiënt voor verschillende landen en perioden. Daarom is het noodzakelijk om rekening te houden met de verkregen voorspellingen van de BBP-groei door met enige mate van scepticisme banen te scheppen. Bovendien zijn kortetermijntrends nauwkeuriger. Dit is te wijten aan het feit dat de factor kan worden beïnvloed door kortetermijnveranderingen.

In de praktijk

Stel dat het werkloosheidscijfer 10% is en het feitelijke bruto binnenlands product 7.500 miljard monetaire eenheden.

We moeten de hoeveelheid BBP vinden die zou kunnen zijnbereikt als het werkloosheidsniveau overeenkomt met de natuurlijke indicator (6%). Dit probleem is gemakkelijk op te lossen met behulp van de wet van Okun. De coëfficiënt laat zien dat het overschrijden van het werkelijke niveau van werkloosheid over het natuurlijke met 1% leidt tot een verlies van 2% van het bbp. Daarom moeten we eerst het verschil tussen 10% en 6% vinden. Het verschil tussen werkelijke en natuurlijke werkloosheid is dus 4%. Hierna is het gemakkelijk te begrijpen dat het BBP in ons probleem met 8% achterblijft bij de potentiële waarde. Nu nemen we het werkelijke bruto product voor 100%. Verder kunnen we concluderen dat 108% van het reële bbp 7500 * 1,08 = 8100 miljard monetaire eenheden is. Het moet duidelijk zijn dat dit voorbeeld slechts een voorbeeld is van de economie. In werkelijkheid kan de situatie compleet anders zijn. Daarom is het gebruik van de wet van Okun alleen geschikt voor prognoses op korte termijn, waarbij er geen behoefte is aan extreem nauwkeurige metingen.</ span </ p>