Prostaatkanker
Een van de meest voorkomende oncologie inHet mannelijke deel van de bevolking is prostaatkanker. Deze pathologie bezet een van de leidende posities in de mortaliteitsstatistieken als gevolg van maligne neoplasma's.
Prostaatkanker ontving de grootstede verspreiding bij mannen van de leeftijdsgroep ouder dan zestig jaar. Deze pathologie leidt tot een schending van de uitstroom van urine. Als gevolg van latente symptomen en de afwezigheid van pathognomonische (specifiek voor deze ziekte) tekenen, vindt detectie in de late stadia plaats. Deze functie creëert een ongunstige prognose voor verdere behandeling van de patiënt.
Een van de meest significante diagnostische criteria voor prostaatkanker is redelijkerwijs beschouwd om het niveau van zure fosfatase in bloed en urine te verhogen.
De etiologie van prostaatkanker blijft tot het eindeonduidelijk. Veel mensen associëren deze ziekte met de hormonale veranderingen bij oudere mensen. Ten eerste bevestigt het dat prostaatkanker verwijst naar hormoonafhankelijke ziekten (dat wil zeggen, de groei van deze tumor wordt gestimuleerd door testosteron).
Er is een betrouwbare lijst van factorenverhoging van het risico op kanker: leeftijd (ouder dan 60-70 jaar), een hoog vetgehalte in verwerkte voedingsmiddelen, ras, contact met cadmium, vasectomie en genetische aanleg (in gevallen waarin prostaatkanker komt vaak voor bij familieleden, deze pathologie komt twee keer zo vaak) .
De eigenaardigheid van prostaatkanker is dat de stroomDeze ziekte is lang en bijna asymptomatisch, maar maligniteit vindt vrij snel plaats. Het begin van de vroege metastase verergert de prognose van de ziekte. In terminale stadia manifesteert prostaatkanker zich door verhoogd plassen, pijn in het perineum, evenals een vermenging van een kleine hoeveelheid bloed in de urine en in het sperma.
Symptomen van metastase zijn pijn in debotten van het bekken, dijbenen en wervelkolom. Bovendien klagen patiënten over frequente drang om te urineren, hematurie. Prostaatkanker van de 4e graad wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van symptomen van kankerintoxicatie (bleekheid met een karakteristieke aardachtige tint van de huid, zwakte en scherp gewichtsverlies).
Er zijn 4 stadia van oncologie van de prostaatklier:
De eerste fase wordt gekenmerkt door de afwezigheid van klinische symptomen van de ziekte. De diagnose is alleen mogelijk bij toeval, als gevolg van diagnostische manipulatie.
De tweede fase veroorzaakt ook geen klachten bij patiënten. Echter, rectaal onderzoek onthult een dichte grote knoop in de klier, de diagnose wordt vastgesteld als een resultaat van een biopsie. Metastase in dit stadium is niet karakteristiek.
Klinische manifestaties beginnen alleen opderde fase. Gekenmerkt door frequent urineren, hematurie. Voor deze stap kenmerk testis tumorinvasie, bekken wanden (in het bijzonder de zijkant) en de bodem van de blaas.
In het vierde stadium worden uitgesproken dysurische aandoeningen gevonden. Metastasen in naburige organen en botten, een hoog niveau in het serum van zure fosfatase.
Prostaatkanker, behandeling wordt operatief toegepast, medicamentaal en radiaal.
Werkwijzen voor behandeling worden alleen toegepast in het geval van afwezigheid van metastasen, dus de operatie garandeert bijna honderd procent genezing.
Medicamenteuze behandeling omvat het gebruik van hormonen.
Radiotherapie wordt gebruikt om de tumorgroei te stoppen en de kans op metastase te verkleinen.
Deze behandelingsmethoden worden vaak op een veelomvattende manier toegepast, wat het positieve effect versterkt.
