Soorten aansprakelijkheid in het strafrecht. Het belangrijkste doel van strafrechtelijke bestraffing
Elke verantwoordelijkheid is een plicht om te plegen.sommige acties gericht op de naleving van hun wettelijke verplichtingen. Het niet voldoen aan hun verplichtingen jegens de staat, de samenleving als geheel, om mensen te sluiten en als gevolg daarvan een schending van de rechten en normen van gedrag in de samenleving veroorzaakt de toepassing van maatregelen tegen dergelijke mensen, waardoor bepaalde verantwoordelijkheden worden vastgelegd. Voor de soorten niet-nakoming van verplichtingen zijn de soorten aansprakelijkheid verdeeld in civiel (civiel), administratief en strafrechtelijk.
Burgerlijke aansprakelijkheid verschijnt inin geval van niet-nakoming van hun plichten en aangegane verplichtingen door individuele burgers van het land, gevestigde regels van publiek gedrag en burgerlijke wetgeving. Naast deze typen zijn er ook morele verantwoordelijkheid, materieel en disciplinair.
In het geval van administratieve overtredingen op elk gebied van ondernemersactiviteiten komt administratieve verantwoordelijkheid.
Criminele aansprakelijkheid is een strafwat komt door de uitgevoerde acties, inbreuk makend op de rechten en vrijheden van burgers, gericht op de vernietiging van het politieke systeem en de economische grondslagen van de overheid. Een strafbaar feit is een handeling of niet-handelen, die is gebaseerd op een gevaarlijke onrechtmatige daad die een openbaar gevaar vormt.
Het vergelijken van de soorten verantwoordelijkheid, kunt u opmerkendat de crimineel ernstiger is, want voor alle illegale acties die een openbaar gevaar vormen en tekenen van een misdrijf vertonen, moet je vroeg of laat een antwoord geven. Dit soort verantwoordelijkheid en straf daarvoor is alleen mogelijk als er een misdaad is.
In veel opzichten, de soorten aansprakelijkheid gebruikt instraffen voor een strafbaar feit zijn afhankelijk van het subjectieve bestanddeel. De schuld van een persoon die de wet heeft overtreden, kan de vorm hebben van opzet of nalatigheid. Een misdaad wordt als opzettelijk beschouwd als tijdens het onderzoek is geconstateerd dat de persoon die het heeft begaan het gevaar van zijn handelen of niet-handelen duidelijk begreep, wilde dat dit gebeurde en voorzag daarna alle gevaarlijke gevolgen. Een misdrijf wordt geacht te zijn uitgevoerd door nalatigheid als de persoon die het heeft gepleegd de gevaarlijke gevolgen van hun onwettige acties voorzag, maar daar niet naar handelde, licht hoopte ze later te voorkomen of hoopte dat er geen ernstige sociale gevolgen zouden zijn.
Soorten verantwoordelijkheid, de mate van criminaliteitde straffen en maatregelen toegepast op de dader zijn afhankelijk van de omstandigheden en verschillen in elk afzonderlijk geval. Het Wetboek van Strafrecht voorziet in soorten strafrechtelijke aansprakelijkheid, rekening houdend met alle omstandigheden (verzwarende en verzachtende) gevallen, en identificeert ook verschillende omstandigheden die het optreden van strafrechtelijke aansprakelijkheid uitsluiten. Dit is een noodzakelijke zelfverdediging en extreme noodzaak. De eerste wordt door de rechtbank erkend als legitiem voor de crimineel, als alleen de misdaad verband houdt met geweld dat het leven van een andere persoon bedreigt en de noodzakelijke limieten niet worden overschreden. In het tweede geval omvat de dringende behoefte actie om de bedreiging voor de staat, de samenleving als geheel op te heffen. Wanneer de veroorzaakte schade veel minder is in vergelijking met het voorkomen van publiek gevaar bij het onderdrukken van illegale handelingen.
Het belangrijkste doel van straf in crimineelhet strafbare feit is de correctie van de dader en het voorkomen van nieuwe overtredingen op dit gebied. Straf kan worden opgelegd in de vorm van een taakstraf, of een verbod om bepaalde posities enige tijd te bezetten, en het kan ook correctief werk of een gevangenisstraf zijn.
