Vervoeging van werkwoorden in het Russisch: just about complex

Hoeveel kun je "3" krijgen of, God verhoede, "2"alleen maar omdat je nog steeds niet weet hoe je de vervoeging van werkwoorden kunt bepalen? Er zijn veel van dergelijke "bananenschillen" in het Russisch, die gemakkelijk aan te trekken zijn. Het onderwerp "Verb conjugation" in het Russisch is een van de moeilijkste. Laten we het eens en voor altijd behandelen. We gaan niet in de wildernis van de wetenschap, en we zullen ook niet veel boeken nodig hebben, maar sommige termen zullen nodig zijn.

Werkwoord infinitief, of onbepaalde vorm iseen formulier dat als initiaal wordt beschouwd, initiaal voor alle andere vormen van dit woord. Het is onbepaald omdat het onmogelijk is om erachter te komen - noch wie de actie produceert, noch wanneer het produceert, noch hoeveel proefpersonen het produceren, maar het is zeer nuttig voor het bepalen van de vervoeging van werkwoorden. "Wat te doen?", "Wat te doen?" - vragen van infinitief.

Het gezicht van het werkwoord - een indicatie van wie produceertactie. Het einde -y (-y) geeft bijvoorbeeld aan dat de actie die ik produceer, dat wil zeggen, voor 1 persoon. Maar het einde - jij (-) - dat je de actie produceert, dat wil zeggen, op 2 personen.

Persoonlijke eindes - eindes van werkwoorden in alle drie gezichten.

Deze bakens helpen bij het omgaan met basisproblemen.

Wat is werkwoordvervoeging? In het Russisch is dit een grammaticale categorie die alle vormen van een enkel werkwoord combineert. Schoolgrammatica beperkt gewoonlijk de vervoeging naar gezicht en nummers in de tegenwoordige en de toekomende tijd.

Om deze definitie te onthouden is niet nodig, het is belangrijk om het volgende te begrijpen.

Hoe worden de werkwoorden in het Russisch verdeeld door vervoeging? De basis voor deze verdeling is de gemeenschappelijkheid van persoonlijke eindes. Laten we naar de tafel kijken om dit te zien.

Persoonlijk afsluitsysteem

	Ik conjugatie		II conjugatie
	U het nummer	Mn. het nummer	U het nummer	Mn. het nummer
1 persoon	zingen	we zingen	droefheid	we verbranden
2 personen	je eet	zingen	je verbrandt	brandwond
3 persoon	zingt	zingen	brandt	branden

Nu is het gemakkelijk om te concluderen: eindes met een klinker -e aan het begin geeft werkwoord I spr., en met een klinker -en - werkwoord II spr. Slechts 3 personen van het meervoud worden uitgeschakeld, maar zelfs hier is het gemakkelijk om te onthouden: ik heb gelijk - / / e -, II rechts - en / - ik.

Laten we een memo maken, er goed naar kijken en onthouden.

Ik Ref. - e, u / w, II Ref. - en, en / i

Nu zullen we de laatste vraag beantwoorden, de belangrijkste.

Hoe de vervoeging van werkwoorden in het Russisch bepalen? Dit is heel gemakkelijk te doen als het persoonlijke einde percussief is. In dit geval is het genoeg om onze memo te reproduceren met innerlijke visie. Maar als het niet gespannen is, zijn er problemen met spelling. We zullen nooit "fly" schrijven in plaats van "fly", en "lijmen" in plaats van "lijmen" - gemakkelijk. Dit is waar het volgende stapsgewijze conjugatie-algoritme van pas komt. Dus, je hebt bijvoorbeeld zo'n taak - "de wind is peg .. t takken van bomen"

Stap 1. Zet het werkwoord in de infinitief:

terugdeinzen

Stap 2. We kijken naar het verbale achtervoegsel (dit is een klinker voor -t):

terugdeinzen

Stap 3. We vragen ons af: "Is dit een klinker en?"

Stap 4. Antwoord: "nee" of "ja".

wiebelen - niet -en

Stap 5. Als het antwoord nee is, dan verwijst het werkwoord ik naar.

flutter - I Ref.

Als het antwoord ja is, dan de verwijzing naar werkwoord II.

Stap 6. Het einde selecteren: I - e, i, II spr. - en, en / i (zie opmerking)

"De wind zwaait de takken van bomen"

Dat is alles: hoe de vervoeging van werkwoorden te bepalen, weet je nu.

Maar in het Russisch is niets compleet zondervalkuilen, in dit geval de uitzonderingen voor werkwoorden. Dit zijn zeer schadelijke werkwoorden die in de infinitief (alleen in de infinitief!) Lijken op de werkwoorden die ik gebruik, en al hun persoonlijke eindes II sf. En 2 werkwoorden - om te scheren en te leggen - integendeel, doe alsof het werkwoorden II zijn, maar in feite - ik heb gelijk. Ze kunnen worden geneutraliseerd door een gedicht te leren: