Cultuur en natuur: interactie en confrontatie

De natuur is een van die hoofdfactoren,die de opkomst van cultuur veroorzaken. Het is om deze reden dat hun interactie gedurende meerdere decennia een belangrijk onderwerp blijft voor veel wetenschappers, wat verder onderzoek vereist. De studies die al zijn uitgevoerd, hebben aangetoond dat cultuur een natuurlijk begin is, getransformeerd door menselijke activiteit. En op hetzelfde moment staat het buiten de biologie. Dan rijst de vrij verwachte vraag of cultuur en natuur tegengesteld zijn aan elkaar of dat ze nog steeds in harmonieuze relaties zijn.

Aan de ene kant handelt een persoon absoluutdoelbewust, om de omringende wereld opnieuw te maken, een ander, kunstmatig creëren. Hij noemt het cultuur. In dit geval is de natuur er volledig tegen, omdat alleen de elementen die volledig zijn herwerkt de nieuwe wereld binnengaan.

Sociobiologen zijn wat dit betreft minder categorisch.In antwoord op een vraag over hoe te verhouden tot cultuur en natuur, voeren zij aan dat het sociale gedrag van zowel dieren als mensen is zeer vergelijkbaar. Het enige verschil is de manier waarop het huidige niveau van de activiteit. Maar in dit geval, cultuur - is een aparte fase van de biologische evolutie in het algemeen:

- planten om zich aan te passen aan een nieuwe omgeving, hun soortmorfologie te veranderen;

- dieren, aanpassing, extra gedragspatronen verwerven;

- een persoon, om zich aan nieuwe omstandigheden aan te passen, alleen de vormen van zijn eigen vitale activiteit compliceert of verandert, waardoor de kunstmatige habitat zelf werd gevormd.

Het is dus duidelijk dat cultuur en natuurgedifferentieerd zeer wazig. Het belangrijkste verschil is hoe het mechanisme van accumulatie van ervaring en de overdracht ervan werkt. Dus dieren gebruiken instinct voor dit doel, en mensen - die vaardigheden die buiten de biologie worden ontwikkeld.

Daarin zijn natuur en cultuur nauw met elkaar verwevenPlan dat de eerste aanleiding geeft tot de tweede. Dat wil zeggen, het verschijnt na de interactie van de mens met de natuur. Alle culturele objecten zijn gemaakt van een stof van natuurlijke oorsprong. Dus, als we het probleem vanuit deze positie beschouwen, dan zijn deze systemen tegelijkertijd tegenover elkaar en interacteren ze. Hun eenheid komt tot uiting in het feit dat de basis van cultuur de componenten van de natuur zijn. En zij dient op haar beurt als een voorwaarde voor het ontstaan ​​van een kunstmatige wereld. Meer P.P. Florenski merkte ooit op dat cultuur en natuur niet afzonderlijk, maar alleen met elkaar kunnen bestaan.

Omdat de man uit het natuurlijke kwam,habitat, het beïnvloedt nog steeds de meeste aspecten van zijn leven. Een werkcultuur is bijvoorbeeld een gebied dat de impact van de natuur direct waarneemt. Dit betreft de details van het type bezigheid en activiteit in een bepaalde plaats. Een strikte taakverdeling tussen de geslachten, gegenereerd door het klimaat, wordt bijvoorbeeld waargenomen in het noorden. Vrouwen zijn er dus, naast traditioneel huiswerk, bezig met leren kleding en maken er kleding van.