Geldvoorziening is het bloed van de economie
Geldvoorziening is een middel om goederen of diensten te kopen of verkopen. Ze zijn eigendom van institutionele eigenaren, individuen en landen. De structuur van de geldhoeveelheid is als volgt:
1) actieve activa die in omloop zijn;
2) passieve - accumulaties, saldi op rekeningen, enz. Ze kunnen mogelijk naar de eerste groep gaan en omgekeerd.
Geldvoorziening is een verzameling fondsen,die de economie van een staat bepalen. Het omvat met name deposito's, kasbons, enz. Over het algemeen is dit alles dat kan worden geclassificeerd als financiën die in een bepaald land of gebied in omloop zijn. Dit kan alle betaalmiddelen omvatten.
In landen met een moderne, ontwikkelde economiede geldhoeveelheid is in feite niet-contante fondsen. Deze kunnen cheques, betalingsopdrachten, afwikkelingsdocumenten enz. Omvatten. Cashless geld bestaat in de vorm van boekingen in de rekeningen van bijkantoren van centrale of commerciële banken. Dit soort financiering is geen betaalmiddel. Het kan echter op elk moment worden verzilverd. Dit proces wordt gegarandeerd door bepaalde kredietinstellingen.
Over het algemeen heeft niet-contant geld een aantal voordelen.
Contant geld is een middel datheeft het recht om alleen de staat uit te geven. Niet elk land kan het zich echter veroorloven om onafhankelijk bankbiljetten en postzegelmunten te drukken. Daarom dragen sommige staten een bestelling over voor het maken van bankbiljetten naar andere landen. Bovendien moeten bankbiljetten om de vijf jaar worden gewijzigd.
Als de geldhoeveelheid groeit, is dat niet altijd het gevalnegatief fenomeen voor de economie. Constante en gematigde emissies, in combinatie met een toename van de productie, dragen bijvoorbeeld bij aan prijsstabiliteit. De geldhoeveelheid zelf is geen doorslaggevende factor in de economie.